3/10/10

Οι Τελέρι

Στα έργα του JRR Tolkien, οι Teleri (που σημαίνει "Όσοι έρχονται τελευταίοι", ενικός αριθμός "Teler") ήταν το τρίτο από τα τρία φύλα Elf που έφτασαν στο Aman. Έγιναν γνωστοί ως "Falmari" ή "ξωτικά της θάλασσας". Οι Teleri ήταν οι πρόγονοι των ξωτικών Sindar, Laiquendi και Nándor της Μέσης Γης.
Αποτελούσαν το μεγαλύτερο οίκο από τους συνολικά 3 των ξωτικών...
Είχαν καλύτερες φωνές και πήραν το προσωνύμιο Lindar (="τραγουδιστές"), ενώ επίσης αποκαλούνταν "Nelyar" (="Τρίτοι").
Οι Sindar του Beleriand αποκαλούσαν τους εαυτούς τους απλά Edhil, πράγμα που σημαίνει "ξωτικά", και σχετίζεται με τη λέξη της Quenya "Eldar" που έχει το ίδιο νόημα.
Η γλώσσα τους άλλαξε όταν αναγκάστηκαν να παραμείνουν για καιρό στο Tol Eressëa, ανάμεσα στο Βάλινορ και την Μέση Γη, κατά την αναζήτηση του βασιλιά τους Έλγουε (αργότερα γνωστό με το όνομα "Θίνγκολ")... Αργότερα, όταν ο Ulmo τράβηξε το νησί τους κοντά στο Βάλινορ, απέναντι από τον κόλπο του Eldamar, στα ανοικτά των ακτών του Aman, όμως πολλοί Teleri διάλεξαν να παραμείνουν στην Μέση Γη, κοντά στο βασιλιά Έλγουε που ίδρυσε νέο βασίλειο εκεί, μαζί με την σύζυγό του (Μάϊα) Μέλιαν, ενώ ο αδελφός του, ονόματι Όλγουε έμεινε να κυβερνά τον υπόλοιπο λαό του...
Όταν οι Noldor αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το Valinor και ζήτησαν για τα πλοία τους, οι Teleri αρνήθηκαν να βοηθήσουν, και μάλιστα προσπάθησαν να τους μεταπείσουν...Τελικά ο Φέανορ και οι γιοί του προκάλεσαν την πρώτη αιματοχυσία στο νησί των Τελέρι και το λιμάνι τους, το Alqualondë, ή Λιμάνι των Κύκνων, ενώ έκαψαν όσα πλοία δεν τους χρησίμευαν. Αυτή ήταν η πρώτη από τις τρεις γενοκτονίες συλλογικά γνωστών ως "Kinslayings" (=αδελφοκτονίες) που διαπράττονται από τη κλάν του Fëanor. Για το λόγο αυτό, ελάχιστοι Teleri τελικά, ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους Valar και τα υπόλοιπα Ξωτικά που οργάνωσαν την αποστολή ενάντια στο Morgoth ...
Η γλώσσα τους, γνωστή ως TELERIN ή Lindalambë (γλώσσα του Lindar), και οι Teleri ήταν πιο λεπτκαμωμένοι, σε σχέση με τους Noldor και τους Vanyar. Είχαν συνήθως μαύρα μαλλιά (νεαρή ηλικία) που γίνονταν ασημένια, όσο μεγάλωναν, ενώ το χρώμα του δέρματός τους διακυμαινόταν από χλωμό έως μελαχρινό...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εκπληκτική η πρώτη εικόνα. Καλησπέρα Νηρηίδα από το βασίλειο του Καλοκαιριού!

(Ο ήλιος δεν πεθαίνει ποτέ φαίνεται εδώ...)


GUARDIAN LORD

Ανώνυμος είπε...

Οι Τέλερι είναι τα αγαπημένα μου ξωτικά !