25/11/11

H πτώση του Ελουρέντ (α μέρος)


Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΟΥΡΕΝΤ

Έφυγαν μερικούς μήνες μετά. Ο Σάουρον είχε επιτεθεί στη Μίνας Ίθιλ, της Γκόντορ και κατέστρεψε το λευκό δέντρο του Ισίλντουρ που είχε φέρει από το Νούμενορ με κίνδυνο της ζωής του, πριν τον καταποντισμό. Ο ίδιος ο Ισίλντουρ, μόλις που πρόλαβε να σωθεί, παίρνοντας μαζί του ένα βλασταράκι και κατέβηκε τον Άντουιν μαζί με την έγκυο γυναίκα του και τους τρεις γιους του, αναζητώντας τον πατέρα του, τον Έλεντιλ. Όμως ο αδελφός του ο Ανάριον, κράτησε την Οσγκίλιαθ και ανάγκασε το Μαύρο Εχθρό να υποχωρήσει, μέσα στα βουνά της Μόρντορ. Αλλά ο Σάουρον ανασυντασσόταν ταχύτατα και η άμυνα δεν θα κρατούσε για πολύ σε μία νέα επίθεση.
Ο Έλεντιλ Βορόνγουε (Πιστός) και ο Γκιλ-Γκάλαντ, ο γιος του Φίνγκον, ο ανώτατος βασιλιάς των Ξωτικών, κατάλαβαν εγκαίρως ότι η δύναμη του Σάουρον είχε μεγαλώσει πάρα πολύ και ήταν ζήτημα χρόνου να αρχίσει να λυγίζει ένα-ένα όλα τα βασίλεια, των Ανθρώπων και των Ξωτικών, και ίδρυσαν την Ομοσπονδία που ονομάστηκε Τελευταία Συμμαχία. Στις δυνάμεις τους, ήρθαν και ενώθηκαν όλα τα ξωτικά των βασιλείων της Μέσης Γης αδιάσπαστα, και οι Άνθρωποι από το Νούμενορ και οι Ξωτικόφιλοι, και ανάμεσά τους ο Ελουρέντ με τον Νέχαρ. Και ο Ενωμένος στρατός τους πέρασε και στάθηκε για λίγο στο Ίμλαντρις και δεν υπήρξε ωραιότερη και λαμπρότερη στρατιά σε όπλα και ομορφιά από αυτή, και μεγαλύτερή της δεν είχε στρατολογηθεί από τότε που οι δυνάμεις των Βάλαρ εκστράτευσαν εναντίον της Άνγκμπαντ.
Ο Έλρoντ αναγνώρισε αμέσως τον Ελουρέντ, παρά την γκρίζα βαριά κάπα που τον κάλυπτε ολόκληρο και που η κουκούλα της έπεφτε χαμηλά στα φωτεινά μάτια του. Τον είχε βοηθήσει στις μάχες του Ερίαντορ, μετά από τη σφαγή του Κελεμπρίμπορ που είχε κατασκευάσει τα δαχτυλίδια της Δύναμης και την ολική καταστροφή του Ερέγκιον, όταν τον είχε ειδοποιήσει τρέχοντας στο Λίντον με κίνδυνο της ζωής του, και είχε πολεμήσει στο πλάι του, βάζοντας το σώμα του ανάμεσα σε ‘κείνον και στα εχθρικά σπαθιά που τον τραυμάτισαν πολύ σοβαρά, αλλά είχε διαφύγει πριν του προσφέρουνε κάποια βοήθεια. Τότε νόμισε ότι είχε χαθεί, αφού όσο κι αν ψάξανε με τον Κέλεμπορν, δεν τον βρήκαν πουθενά, αλλά τώρα τον έβλεπε ξανά, ανάμεσα στους συγκεντρωμένους πολεμιστές, και κάλεσε τον Κίρνταν που είχε πάρει κι εκείνος μέρος στις μάχες και την καταδίωξη του Σάουρον να του το επιβεβαιώσει.
«Συστήθηκε ως “Μπάραν” στον Ελδέμαρ, τον ακόλουθό μου», του είπε. «Τον συνάντησε στο Άντραστ, αλλά είναι αυτός που υποπτεύεσαι, ο γιος του Ντίορ και της Νίμλοθ…Είναι ο αδελφός της Έλγουϊνγκ, δεν υπάρχει αμφιβολία…»

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η πτώση του Ελουρεντ; Τι σημαίνει αυτό; Ελπίζω να μην έχει κακό τέλος η ιστορία.. Αν όμως ο Ελουρεντ πάθει κάτι θα δούμε την πορεία της Ρούθιελ ; Συνέχισε να γράφεις σε παρακαλώ...

Μαρουλίτα

venthesikymi είπε...

Αγαπητή @Μαρουλίτα, τα "Παραλληλα Παραμύθια" είναι 6 ιστορίες που αλληλοσυμπληρώνονται...Η 3η ιστορία όμως έχει μια ιδιαιτερότητα: Υπάρχουν 2 διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας- με κοινή αρχή και κατάληξη, αλλά με διαφορετικό περιεχόμενο-, και σκέφτομαι σοβαρά να ποστάρω και τις δύο, και να ζητήσω τη γνώμη των αναγνωστών του μπλογκ σχετικά με το ποια ιστορία προτιμούν :)
Και σε ευχαριστώ πολύ που διαβάζεις τις αναρτήσεις αυτές :))