Ο ΚΥΝΗΓΟΣ (β' μέρος)

Ο Ερεϊνιον είχε ζητήσει από πολύ παλιά, υποστήριξη και βοήθεια από το Νούμενορ και τον φιλικό προς εκείνον Τάρ-Αλντάριον (Ανάρντιλ, 9ος Βασιλιάς του Νούμενορ) που είχε ιδρύσει το Βίννυαλόντε, στις εκβολές του ποταμού Γκουαθλό (Γκριζονέρης), κοντά στο Ένεντγουαϊθ, και τώρα, τη στιγμή της μεγάλης ανάγκης, επανέλαβε το αίτημά του, όμως αυτή η βοήθεια δεν ήρθε πριν περάσουν τρία χρόνια απελπισμένης άμυνας…

Μέχρι τότε ο Σάουρον είχε σκλαβώσει ολόκληρο το Ερίαντορ -εκτός από το πολιορκημένο Ίμλαντρις- και είχε φτάσει ως έξω από το Μίθλοντ, στη γραμμή της κοίτης του ποταμού Λουν. Είχε καλέσει εν τω μεταξύ και άλλες δυνάμεις που στρατοπέδευσαν στο Ένεντγουαϊθ, στις διαβάσεις του Θάρμπαντ, κοντά στο ποταμίσιο λιμάνι και την ομώνυμη πόλη που είχαν ιδρύσει οι Νουμενόριαν που είχαν αποικήσει αυτήν την περιοχή, επειδή βρισκόταν πολύ κοντά στις εγκαταστάσεις των Ελντάλιε (που πάντα σέβονταν και επιθυμούσαν τη συναναστροφή μαζί τους). Οι κάτοικοι της πόλης που είχε καταστραφεί ολοσχερώς, με μεγάλες θυσίες κρατούσαν ακόμα κάτω από τον έλεγχό τους τη μεγάλη γέφυρα που ένωνε τις δύο όχθες του Γκουαθλό, ενώ οι περισσότερες δυνάμεις τους είχαν ενισχύσει τον Γκιλ-Γκάλαντ και τον Κίρνταν που αντιστέκονταν στο Λουν. 

Τότε, την τελευταία ακριβώς στιγμή, κατέφθασε η Αρμάδα του Νούμενορ, υπό τις εντολές του Ταρ-Μιναστίρ (11ος Βασιλιάς του Νούμενορ) και αγκυροβόλησε στα Γκρίζα Λιμάνια και οι Ντούνενταϊν απώθησαν τους Ορκ του Σάουρον προς τον Μπαράντουϊν (Καστανό ποταμό), ενώ αντίστοιχη απόβαση πραγματοποιήθηκε και στο λιμάνι του Λόντ Νταέρ (το αρχαίο Βίννυαλόντε). Στην μάχη που έγινε στο Σαρν Φορντ, τις διαβάσεις του Μπαράντουϊν, ελάχιστοι πολεμιστές του σώθηκαν και υποχώρησαν, αλλά στον ποταμό του Γκουαθλό, οι Ορκ κατατροπώθηκαν εντελώς. Ακόμα και ο ίδιος ο Σάουρον κυνηγήθηκε ανηλεώς μέχρι τα ανατολικά του Καλενάρδον, στο Ανόριεν και μπόρεσε να σωθεί μόνο με την προσωπική φρουρά του, στην περιοχή που αργότερα ονομάστηκε Ντάγκορλαντ και να αποσυρθεί στη Μόρντορ.

Ο Ελουρέντ, μετά από την επιστροφή του στο Άντραστ, είχε ανεβοκατέβει αρκετές φορές προς τις κοντινές παραθαλάσσιες περιοχές, προκαλώντας πολλές ζημιές στους Ορκ και τους πολεμιστές του Σάουρον με τα θανατηφόρα βέλη του και είχε παρακολουθήσει από κοντά την έκβαση των μαχών, χωρίς να πλησιάσει ξανά τους Φαλμάρι, που περιέπλεαν τις ακτές με τα ελαφρά καράβια τους και παρενοχλούσαν τον εχθρό με αστραπιαίες επιθέσεις. 

Κι εκείνοι γνώριζαν ότι κάποιος σύμμαχος βρισκόταν κρυμμένος κάπου κοντά, και ο Κίρνταν που μάθαινε από τους αγγελιοφόρους τα γεγονότα των μαχών, μάντευε την ανάμειξή του και είχε μετανιώσει για τον τρόπο που τον είχε αντιμετωπίσει, όμως δεν ήξερε τι να κάνει ώστε να διορθώσει την κατάσταση. Το μόνο που έλπιζε, ήταν να έχει την ευκαιρία να επανορθώσει και να ενημερώσει τον Έλροντ για την ταυτότητα του ξένου, που όπως έμαθε από τον Γκιλ-Γκάλαντ, τον είχε πλησιάσει κι εκείνον.