Μόρντορ

Μόρντορ
The Black Land, The Land of the Shadow, Η Μαύρη Γη, Η Γη της Σκιάς

Η Μαύρη Χώρα της Μόρντορ βρισκόταν στα ανατολικά της Γκόντορ. Ήταν μια περιοχή σχεδόν τετράγωνου σχήματος, αποκλεισμένη από τα υπόλοιπα τμήματα της Μέσης-γης από φυσικά σύνορα, τις οροσειρές Έρεντ Λίθουϊ βόρεια και Έφελ Ντούαθ δυτικά, καθώς και μια χαμηλότερη σειρά λόφων στο νότο. Το μόνο άνοιγμα στον ορεινό αυτό κλοιό ήταν στο βορειοδυτικό άκρο, όπου σχηματιζόταν η κοιλάδα του Ουντούν. Εκεί ο Σαουρον κατασκεύασε μία τεράστια σιδερένια πύλη, το Μόραννον. Στο βόρειο τμήμα της υπήρχε το άγονο υψίπεδο της Γκόργκοροθ, όπου και το ηφαίστειο Οροντρούϊν, κύρια έλξη για την εγκατάσταση του Σαουρον στην περιοχή, καθώς το χρησιμοποιούσε στη μαγεία του. Εκεί κατασκεύασε και το Ενα Δαχτυλίδι. Η νότια πλευρά ήταν πιο γόνιμη λόγω της λίμνης Νούρνεν.

Σύντομη Ιστορία της Μόρντορ...

Μετά την καταστροφή των προπυργίων του Κακού στον Βορρά της Μέσης Γης, στο τέλος της Πρώτης Εποχής, ο Σαουρον διέφυγε στο Νότο, ψάχνοντας καινούργιο καταφύγιο. Στο τέλος της πρώτης χιλιετίας της Δεύτερης Εποχής, διάλεξε μια περιοχή περιφραγμένη από βουνά και εκεί έχτισε τον απόρθητο πύργο του Μπάραντ-Ντουρ. Η Μόρντορ ήταν κατάλοιπο των καταστροφικών έργων του Morgoth, και προφανώς σχηματίστηκε από μαζικές ηφαιστειακές εκρήξεις. Της δόθηκε το όνομα Μόρντορ =Μαύρη Χώρα ήδη από πολύ νωρίς, ωστόσο, μόνο η αράχνη Shelob είχε εγκατασταθεί εκεί πριν τον Σάουρον.

Ο Σαουρον ανέπτυξε σταδιακά και αθόρυβα τις δυνάμεις του τόσο ώστε η επιρροή του να φτάνει (στα μέσα της Δεύτερης Εποχής) να καλύπτει ακόμα και ολόκληρο το Έριαντορ. Πάντα, όμως, έβρισκε σκληρή αντίσταση από τα Ξωτικά του Γκιλ-γκάλαντ και αργότερα από τους Νουμενόριους. Το έτος 3262 της Δεύτερης Εποχής (ΙΙ-3263), ο Νουμενόριος Βασιλιάς Αρ-Φαραζον κατέπλευσε από τη νήσο Νούμενορ με μια ακατανίκητη στρατιά, συνέτρψε τις δυνάμεις του Σαουρον και έπιασε τον ίδιο αιχμάλωτο. Η Μόρντορ έμεινε έρημη.

Μετά τον καταποντισμό του νησιωτικού κράτους του Νούμενορ και την ίδρυση στη Μέση-γη του κράτους της Γκόντορ από τους Πιστούς (με αρχηγό τον Ελέντιλ και τους γιους του, Ισίλντουρ και Ανάριον) μεγάλα οχυρά χτίστηκαν έξω από τα φυσικά τείχη της Μόρντορ, ώστε να εμποδιστεί η επιστροφή οποιουδήποτε δόλιου πλάσματος στην περιοχή. Κυριότερο από αυτά τα οχυρά ήταν η Μίνας Ίθιλ (Πύργος του Φεγγαριού), αρχική κατοικία του Ισίλντουρ.

Όμως, ο Σαουρον -που ως πνεύμα είχε επιβιώσει από την καταστροφή- είχε ήδη επιστρέψει κρυφά και ετοίμαζε νέα επίθεση. Έτσι, το έτος ΙΙ-3429 επιτέθηκε στη Μίνας Ίθιλ, αλλά ο Ισίλντουρ διέφυγε στον Βορρά, στην Άρνορ και ειδοποίησε τον πατέρα του. Αυτός ζήτησε τη βοήθεια του φίλου του Γκιλ-γκάλαντ και δημιούργησαν την "Τελευταία Συμμαχία" Ξωτικών και Ανθρώπων. Όταν ο Σαουρον ηττήθηκε τελικά μετά από πολιορκία και μάχες διάρκειας δέκα ετών (ΙΙ-3441), η Μόρντορ πέρασε στην επικυριαρχία της Γκόντορ. Καθώς, όμως, η ισχύς της Γκόντορ εξασθενούσε με την πάροδο των ετών, η επιτήρηση έγινε πλημμελής.

Έτσι, μετά από περίπου δυο χιλιάδες χρόνια (ΙΙΙ-1980), επέστρεψαν οι Ναζγκουλ και ανακατέλαβαν την περιοχή στο όνομα του Εχθρού, στοιχειώνοντας τον πύργο Μίνας Ίθιλ, που από τότε ονομάστηκε Μίνας Μόργκουλ (Πύργος της Μαγείας), Ο ίδιος ο Σαουρον παρέμενε στον πύργο Ντολ-Γκουλντούρ, στα νότια του Μίρκγουντ, του Δάσους της Σκοτεινιάς, και δεν επέστρεψε στο Μπάραντ-Ντουρ, παρά λίγα μόνο χρόνια πριν τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού (ΙΙΙ-3019). Τότε το Ενα Δαχτυλίδι της Δύναμης καταστράφηκε, όταν ρίχτηκε στις Σχισμές του Ολέθρου στο ηφαίστειο Οροντρούϊν, όπου είχε σφυρηλατηθεί, φέρνοντας έτσι το απόλυτο τέλος στον Σκοτεινό Άρχοντα και την κυριαρχία του Κακού. Η περιοχή της Μόρντορ πέρασε ξανά στην κυριαρχία του Νότιου Βασιλείου.